Από την Βασιλίκα Σαριλάκη
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_vypUDZpt_8O6yqOwM-NDG9E-MijfCnCYibIrzs4xqm1Jsp7IV7bO51WaMaNW8LpvnfI_Y0zu_kUazp7q1vnYvDvjPDg2pwh8xenZCLmYMwBT4FXVnSWvqfn0k7jM3i9ztg=s0-d)
Η παρούσα κατάσταση - Οι τάσεις.
Η διαχείριση της πληροφορίας στις μέρες μας είναι μια εξαιρετικά
σημαντική υπόθεση. Γιατί η Εξουσία επιβάλλει και διασφαλίζει την
ηγεμονία της μέσω της κατευθυνόμενης πληροφόρησης. Όταν λοιπόν
αναφερόμαστε σήμερα στην πολιτική της επικοινωνίας, αναφερόμαστε
οπωσδήποτε στην ανάγκη ελεύθερου διαλόγου και στην απαίτηση για
δημοκρατία. Παλαιότερα ο Τύπος λειτουργούσε ως «τέταρτη εξουσία»,
ελέγχοντας την εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία. Όχι πια.
Σήμερα η σχέση Μ. Μ. Ε και Πολιτικής μετατράπηκε εν πολλοίς σε σχέση
διαπλοκής μεγάλων πολιτικών συμφερόντων και ΜΜΕ. Δεν είναι άλλωστε
τυχαίο ότι οι ιδιοκτήτες Μ. Μ. Ε, που «κατευθύνουν» την κοινή γνώμη,
είναι επίσης εφοπλιστές, μεγαλοκατασκευαστές και τραπεζίτες.. Όπως δεν
είναι τυχαίο πως η συντριπτική πλειοψηφία των Μ. Μ. Ε βρίσκεται στα
χέρια ελάχιστων μεγαλοεπιχειρηματιών. Ο δικομματισμός έχει τεράστιες
ευθύνες για αυτό. Οι νέοι Βαρόνοι των media δεν περιορίζονται πια σε ένα
κανάλι, ένα ραδιόφωνο ή εκδοτικό συγκρότημα αλλά επεκτείνονται
αδίστακτα παντού, στήνοντας groups εταιρειών στα Βαλκάνια και
αξιοποιώντας την προνομιακή τους μεταχείριση από την Κυβέρνηση για
περαιτέρω μπίζνες. Ταυτοχρόνως έχουν μπει στο παιχνίδι και οι ξένες
πολυεθνικές , ως νέοι πραίτορες των συχνοτήτων, προσδιορίζοντας εντέλει
ακόμη και τι είδους τηλεόραση θα βλέπει ο Έλληνας, με συχνότητες οι
οποίες αποτελούν- σημειωτέον- δημόσιο αγαθό και προσδιορίζουν προφανώς
δημόσιο χώρο.. Η αρνητική κατάσταση στον χώρο της Ενημέρωσης
επιδεινώθηκε επίσης και από την βαθιά κρίση του Τύπου τα τελευταία
χρόνια. Από το κατεξοχήν δηλαδή φερέγγυο μέσο που μαζί με το ραδιόφωνο
αποτελούσαν κι αποτελούν το κύριο πεδίο ανάπτυξης της κριτικής σκέψης,
της λειτουργίας ελέγχου της Εξουσίας και της αυθεντικής διαδικασίας
ενημέρωσης και πληροφόρησης.
ΜΜΕ: Έλεγχος ή νομή της Εξουσίας;