streamup
Ιντερνετικό ραδιόφωνο από €2,95

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Πλουτώνιο-238 ξανά στις ΗΠΑ για τις πυρηνικές μπαταρίες της NASA

Πλουτώνιο για πρώτη φορά μετά από 27 χρόνια αναμένεται να παραδώσει το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ.
Παραλήπτης του ραδιοϊσοτόπου 238 θα είναι η NASA για να τροφοδοτήσει ενεργειακά μη επανδρωμένες αποστολές μεγάλων αποστάσεων στο διάστημα.
Οι αποστολές της NASA που απομακρύνονται από τον Ήλιο σε σημείο τέτοιο που οι ηλιακοί συλλέκτες να μην λαμβάνουν ηλιακή ακτινοβολία, μοναδική αξιόπιστη πηγή ενέργειας είναι οι λεγόμενες «θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων» ή RTG.
Συνολικά 27 διαστημικές αποστολές της NASA έχουν βασιστεί σε RTG.
Το Πλουτώνιο-238 είναι το καύσιμο που κινεί το ρόβερ Curiosity της NASA στον πλανήτη Άρη, που «ταξίδεψε» το New Horizons στον Πλούτωνα και που ακόμα τροφοδοτεί τις μη επανδρωμένες αποστολές Voyager στα απώτατα όρια του ηλιακού μας συστήματος 38 ολόκληρα χρόνια μετά την εκτόξευσή τους. Πρόκειται για ένα πολύτιμο καύσιμο με τεράστια ζήτηση, αλλά πολύ χαμηλή προσφορά.
Πέρυσι, δημοσιεύτηκε ότι τα αποθέματα πλουτωνίου-238 επαρκούσαν για την κατασκευή τριών μόλις μπαταριών για αποστολές της NASA. Τις ανησυχίες ήρθε να καθησυχάσει το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) ανακοινώνοντας ότι κατάφερε να παραγάγει πλουτώνιο-238, για πρώτη φορά σε αμερικανικό έδαφος εδώ και 27 χρόνια, από το 1988.
—Πώς λειτουργούν οι πυρηνικές μπαταρίες
Το Πλουτώνιο-238 είναι διαφορετικό από το πλουτώνιο που χρησιμοποιείται στα πυρηνικά όπλα και τους ατομικούς αντιδραστήρες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά είναι εξαιρετικά ραδιενεργό.
Όταν το πλουτώνιο-238 διασπάται σε Ουράνιο-234 απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες θερμότητας που μετατρέπονται σε ηλεκτρική ενέργεια εντός των πυρηνικών μπαταριών της NASA. Η θερμότητα επιτρέπει επίσης τη διατήρηση των επιστημονικών οργάνων σε λειτουργία μέσα στο διαστημικό ψύχος.
Απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες ενέργειας, περίπου ένα Βατ ανά γραμμάριο, και δεν εκπέμπει ακτινοβολία που μπορεί να διαπεράσει ευαίσθητα υλικά σε μεγάλο βάθος, όπως συμβαίνει με άλλα ισότοπα του πλουτωνίου.
—Παραγωγή και αποθέματα
Το πλουτώνιο δεν υπάρχει στη Γη σε φυσική μορφή, και μπορεί να παραχθεί μόνο σε πυρηνικούς αντιδραστήρες. Οι ΗΠΑ σταμάτησαν την παραγωγή πλουτωνίου-238 το 1988, και μέχρι πρόσφατα αγόραζαν από τη Ρωσία το πλουτώνιο-238 που χρειαζόταν η NASA και η πολεμική αεροπορία.
Με αίτημα της NASA, η παραγωγή ξανάρχισε πριν από δύο χρόνια στο Εθνικό Εργαστήριο του Όουκ Ριτζ, το οποίο υπάγεται στο αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας. Όπως αναφέρει τώρα το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια, η παραγωγή έχει φτάσει μέχρι στιγμής τα 50 γραμμάρια διοξειδίου του πλουτωνίου-238.
«Αυτό το σημαντικό επίτευγμα σηματοδοτεί μια νέα Αναγέννηση στην εξερεύνηση του Ηλιακού Συστήματος» δήλωσε ο Τζον Γκράνσφελντ, υποδιευθυντής της Διεύθυνσης Επιστημονικών Αποστολών της NASA.
Τα 50 γραμμάρια, πάντως, σίγουρα δεν επαρκούν, αν σκεφτεί κανείς ότι η θερμοηλεκτρική γεννήτρια του ρομπότ Curiosity στον Άρη περιέχει 4,8 κιλά και δίνει μόλις 110 watt ηλεκτρικής ισχύος. Το υπουργείο Ενέργειας σκοπεύει πάντως να αυξήσει την παραγωγή στο 1,5 κιλό το χρόνο.
Στη διάθεση του υπουργείου παραμένουν σήμερα 35 κιλά πλουτωνίου-238, όμως μόνο το μισό είναι αρκετά «φρέσκο» για να μπορεί να αξιοποιηθεί πρακτικά, αφού το συγκεκριμένο ισότοπο έχει χρόνο ημιζωής μόλις 87,7 ετών.
Η χρήση ραδιενεργών υλικών σε διαστημικές αποστολές είχε παλαιότερα προκαλέσει αντιδράσεις στις ΗΠΑ, όμως το πλουτώνιο-238 έχει άψογο ιστορικό ασφάλειας.
Η NASA διαβεβαιώνει μάλιστα ότι, ακόμα και σε περίπτωση ατυχήματος κατά την εκτόξευση, η πιθανότητα διαρροής του ραδιενεργού υλικού στην ατμόσφαιρα θα ήταν μόνο μία στις δέκα.
econews

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Ιονόσφαιρα-Διάδοση-Ανακλάσεις-Διαλείψεις

- Ιονόσφαιρα - Φαινόμενο ιονισμού - παράγοντες που προσδιορίζουν την διάθλαση - Διάδοση - Ύψος ιονόσφαιρας - ιονισμένα στρώματα - απόσταση άλματος - Ανακλάσεις - Διαλείψεις - Μεταβολές ιονόσφαιρας - Επίδραση της περιόδου των ηλιακών κηλίδων - από στρατιωτικό βιβλίο του 1954 που έχω ...για τους ραδιοερασιτέχνες ...
Στέφανος Μίνι βάττ 

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Γιατί ο μεγάλος εφευρέτης του ηλεκτρισμού Νίκολα Τέσλα, συγκρούστηκε με τον Έντισον και αρνήθηκε να μοιραστεί το Νόμπελ μαζί του...


Ο Νίκολα Τέσλα, ο άνθρωπος στον οποίον οφείλουμε την ενεργειακή απελευθέρωση και τις ασύρματες επικοινωνίες, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες του 20ου αιώνα. Όντας χαρισματικός μαθητής, οι δάσκαλοί του τον κατηγόρησαν ότι αντέγραφε επειδή έλυνε τα προβλήματα πολύ γρήγορα. Διάβαζε ασταμάτητα, μιλούσε περισσότερες από επτά γλώσσες αλλά, σύμφωνα με πανεπιστημιακές πηγές, δεν πήρε ποτέ το πτυχίο του ηλεκτρολόγου μηχανολόγου.
  Γεννήθηκε το 1856 στη μεθόριο της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, στην πόλη Σμίλιαν από Σέρβους γονείς. Από τον πρώτο χρόνο της ζωής του ο Νίκολα έζησε κάτω από τη σκιά του μεγαλύτερου αδελφού, του Ντάνε, ο οποίος σκοτώθηκε πέφτοντας από ένα άλογο. Ο Νίκολα ήταν αυτόπτης μάρτυρας της τραγικής σκηνής που τον σημάδεψε μέχρι το τέλος της ζωής του. Η οικογένεια δεν συνήλθε ποτέ από τον ξαφνικό χαμό του πρωτότοκου Ντάνε. Κάθε κατόρθωμα του Νίκολα άφηνε τους γονείς του παγερά αδιάφορους.
Ο ίδιος έβλεπε συνέχεια τρομακτικούς εφιάλτες για πνεύματα και βρικόλακες και ένιωθε ότι έχει και εξωσωματικές εμπειρίες, κατά τη διάρκεια των οποίων επισκέπτεται άγνωστους τόπους και πόλεις, συναντά ανθρώπους και κάνει νέους φίλους…